Estudiar fora e unha esperiencia na cal te atopas nunha cidade que non coñeces, polo tanoto non coñeces a nadie iso nun principio, que queres que che diga, acojona, Mais pouco a pouco todo cambia senteste libre, sentes que non tes nadie que te vixile, ate chegar o punto de atreverte a fumarlle o petillo na parada do bus.
Pouco a pouco fas amigos, cos que de boas a primeiras arrancas pa ferrol a eso da 1 da maña cheos coma almendras, total que mais da eres libre. Todo eso parece un frenesi, unha delicia que nunca se acaba, pero como non andes o loro pronto acabas os estudos e pasas pa casa.
Ahi comezas a tua vida como persoa con estudos, mais as saias de tua nai son mais longas que a tranca de babanllida( famoso negro cunha jaita coma un templo) parece simple escapar delas, pero sempre queda a pregunta maxica. ¿e que fixeches onte? ¿a onde fuches? son simple preguntas que poden ter unha simple contestación mais certa ou falsa segundo compra. Agora ben esas preguntas son mais dificiles de eludir ca un balado tochirmo con cristales. Pouco a pouco vas volvendo a comportarte coma aquel picaro de 15 anos que nin quintos bebia. So para non ter que aguantar esa bufada de teus pais nas que non emiten ningun son só unha exalación. que se torna insoportable despois do cento.
Enton de quen e a culpa da sobre proteccion de teus pais, ou tua por ser un calamidad.....
de ningun a culpa e dos mercados que nos prohiben vivire naquel cochambroso piso e botarlle o petillo na parada do bus
